Røður hjá landsstýrismanninum

  • SkúlaFM Finalan í NLH - 24. feb. 2023

    Røða hjá landsstýrismanninum til SkúlaFM Finaluna í NLH, 24. februar 2023

    Góðu næmingar, góðu lærarar og góðu øll tit onnur, ið eru møtt her í dag til skúlaFM finaluna 2023. Til tykkum øll vil eg siga, at eg í dag eri sera glaður og takksamur fyri, at tit øll so ella so hava verið við til at fáa í lag hetta megnar tiltak!

    Eg takki hjartaliga fyri høvið at bera tykkum øllum eina heilsan her í dag!

    Ein serstøk tøkk vil eg bera tykkum í Íverksetarahúsinum fyri tykkara áræði og framfýsni í sambandi við at fyrireika og stuðla hesum tiltaki.

    Hetta tiltak prógvar, at tit í Íverksetarahúsinum eru tilvitað um týdningin av, at vit tíðliga og á ungum árum, stimbra okkara børn og ungu til íverksetan.

    Eg haldi sjálvur, at vit so tíðliga sum gjørligt - í okkara barnagarðum eins og í grunddeildini í fólkaskúlanum, eiga at skapa karmar og umstøður, sum lofta og stuðla børnunum, tá tey fáa nýggj, kreativ og slóðbrótandi hugskot.

    Vit mugu fyri alt í verðini ikki køva teirra eldhuga, tá tey við áhuga brenna fyri onkrum ávísum. Tað kann t.d. vera eitt barn, ið fær eitt fantastiskt og slóðbrótandi hugskot, sum vit vaksnu ikki tora ella megna at lofta, ið so ger, at barnið gevur upp tankan, og sigur ”gott er, lat fara, tað er sikkurt bara okkurt galið við mær og mínum tankum, nú tá tey vaksnu ikki stuðla mær…’

    Eg minnist sjálvur, tá eg einaferð sum námsfrøðingur arbeiddi í einum stovni, har vit í eini stovu høvdu eitt trummusett. Tann eini drongurin vildi mestsum allatíð spæla trummur, men umstøður á stovninum gjørdu, at tað ikki altíð var so lætt at siga ja til drongin. Eg fekk tó skipað tað soleiðis, at drongurin fekk ríkiligt høvi at spæla trummur, og glaður var eg fyri tað, nú tá eg umleið 10 ár seinni møtti honum og visti, at hann í dag er ein av allarbestu trummuspælarum í Føroyum!

    Hetta vitnar samstundis um, hvussu ótrúliga týdningarmikið tykkara starv er, hjá tykkum, ið dag og dagliga eru um og saman við okkara børnum, og hvussu stóra ávirkan tit kunnu hava á okkara framtíðar samfelagsborgarar. Samstundis er hetta  enn ein áminning um, at vit eiga at geva musisk-kreativu lærugreinunum í skúlanum ta rúmd og tyngd, ið er neyðug.

    At børnini eisini sleppa at royna seg við hondunum, at sansa, byggja, trumma, smíða, dansa, syngja, matgera, klippa, klistra, líma, skapa eo.s.fr.

    Í skúlanum mugu vit somuleiðis loyva næmingunum at seta undrandi og forvitnisligar spurningar, sum teir møguliga eftirfylgjandi vilja kanna og granska. Í bókligu lærugreinunum eiga næmingarnir eisini at fáa høvi at arbeiða tvørfakligt, eisini við øðrvísi og fjølbroyttum arbeiðshættum.

    Tit ungu, sum í morgun fara at leggja fram tykkara hugskot. Til tykkum vil eg fyrst og fremst siga, at eg eri sera glaður fyri at fáa hetta høvi, at siga nøkur orð til tykkum.

    Eg eri nevniliga sera sera spentur at síggja og hoyra nærri um tykkara hugskot.

    Tað er avbera gleðiligt, at tit eru heili nýggju bólkar, sum í dag hava dirvi, ágrýtni og áræði at presentera tykkara arbeiði.

    Tit koma øll somul, sum taka lut her í finaluni í dag, á ein ella annan hátt at vinna nakað – so ella so. Í hvussu so er vinna tit øll mína virðing og viðurkenning, fyri ta tíð og orku, sum tit hava lagt í alt hetta arbeiði, sum eg veit liggur handan tað úrslit, sum vit í dag verða vitni til.

    Eg eri takksamur fyri tykkum ungu og stoltur av, at tit eru so røsk, dugnalig og djørv.

    Tit ungu síggja ofta heimin við frískum eygum og opnum sinni, og eg trúgvi tit mangan síggja møguleikar, har vit vaksnu síggja forðingar.

    Tað er tó mangan ikki nokk ’bert’ at síggja nýggjar møguleikar, um ein ikki torir at leypa útí og granska djúpa dýpið, og um ein í staðin víkir við at klatra, har garðurin er lægstur. Tað krevst eisini dirvi til tess at tora at hugsa stórar tankar, og til at lata nýggjar tankar vera verandi á flog, og tað kann kennast ókent og ótrygt við heilt nýggjum og óvanligum tankum.

    Hugflogið hjá okkara vinum fær hug at fara á flog, tá vit varðveita og stimbra teirra áhuga og forvitni. Við hesum orðum vil eg somuleiðis vísa á týdningin av samstarvi, tí eg eri sannførdur um, at alt tað arbeiði, ið liggur til grund fyri tykkara framløgur í dag, hevur sett stór krøv til tykkara samstarvsevni, har tit hava lært at samskipa tykkara uppgávur, tykkara ábyrgdarøki og arbeiðsbýtið í bólkinum.

    SAMAN hava tit ment tykkara hugskot við boðum uppá, hvussu tit meta tykkara hugskot í veruleikanum kundu verið sett í verk.

    Hetta hevur sett krøv til tykkara kreativitet, samstarvsevni, evni at arbeiða sjálvstøðugt, at leggja fram o.s.fr. Við øllum hesum í huga, eri eg ikki í iva um, at tit øll somul longu nú, hava lært eina rúgvu ígjøgnum hesa tíðina.

    Eg ímyndi mær eisini, at tit øll hvør í sínum lagi, hava møtt forðingum og avbjóðingum á leiðini. Men tað at tit nú eru her í dag, tilreiðar at leggja fram, tað sigur mær, apropos at vinna, at tit hava yvirvunnið tykkara forðingar, og at tykkara loysnir hava vunnið á tykkara avbjóðingum/trupulleikum.

    Eg vóni, at tit eisini seinni í lívinum, vilja dríva á við at gera tykkara dreymar til veruleika, har tykkara drívmegi kemur at dríva tykkum fram á leið. Vit vaksnu vita av royndum, at lívið er upp og niður. Onkuntíð náa vit á mál, aðrar tíðir ikki, týdningarmest er ongantíð at lata vónina doyggja, og at hjálpa hvør øðrum í mótgongd.

    Barna- og útbúgvingarmálaráðið hevur stuðlað SkúlaFM síðani tað byrjaði fyri 13 árum síðani, og sum landsstýrismaður eri eg ógvuliga tilvitaður um týdningin av íverksetaraátøkum.

    Nýhugsan og nýskapan eru ikki bara mótaorð, og eitt sterkt íverksetaraumhvørvi kemur ikki av sær sjálvum, men krevur hinvegin, at neyvar fortreytir verða lagdar og støðugt lagaðar.

    Í dag hava vit m.a. SkúlaFM, Íverksetarahúsið í Klaksvík, Hugskotið í Havn og FabLab norðuri á Kambsdali og suðuri í Vági.

    Í fámentu Føroyum hava vit tørv á øllum góðum kreftum, og tað eigur ikki at verða nøkur forðing at búgva í einum lítlum landi við stórum møguleikum.

    Framtíðin er opin fyri tykkum við nærum MARKLEYSUM menningarmøguleikum.

    Samstundis eru tað í alheims samfelagnum alskyns avbjóðingar, sum tit í framtíðini kunnu verða við til at loysa, t.d. náttúrutilfeingið, ójavna býtið, veðurlagsbroytingar, flóttafólkastreymar, inflatión og matvørukreppur.

    Fyrr var tað nærmast óhugsandi, at ein føroyingur skuldi hava møguleika at vinna altjóða eurovision….

    so nei, tað er heldur ikki óhugsandi, at ein føroyingur einaferð kemur við loysnum upp á stórar altjóða samfelagsligar avbjóðingar í framtíðini!...

    1000 takk fyri, at eg fekk hetta høvi at heilsa uppá tykkum øll…

    Góða eydnu í dag og góða eydnu víðari á tykkara lívsleið. Takk fyri.

  • Børnini og mál okkara - 14. januar 2023

    Røða hjá Djóna Nolsøe Joensen, landsstýrismanni, í sambandi við tiltak, sum Føroyamál skipaði fyri í Skúlanum við Streymin tann 14. januar 2023.

    Evnið var "Børnini og mál okkara" 

    Góðan dagin øll somul og stóra takk fyri, at eg varð boðin við til hetta tiltakið við evninum ”Børnini og mál okkara”!

    Fyrst av øllum vil eg senda eina hjartans tøkk til tykkum í felagnum Føroyamál fyri tykkara áhaldandi arbeiði til tess at varðveita og menna okkara móðurmál. Tað føroyska málið er ment gjøgnum fleiri hundrað ár, málið er livandi og broytiligt, og okkara móðurmál má framhaldandi verjast og mennast, og í hesum sambandi er tykkara arbeiði als ikki til fánýtis. Eg eri vísur í, at tykkara árligu átøk og tiltøk sanniliga eru okkara móðurmáli at gagni.

    Longu inni í móðurlívinum hoyra vit ofta móðurmálið hjá okkara móður, og eitt tað fyrsta vit hoyra, tá vit koma út í henda heim, er tað føroyska móðurmálið. Summi vilja verða við, at tað føroyska málið er hótt, og tað hoyrist við hvørt millum manna, at fleiri og fleiri børn og ung brúka ensk orð, og at tað enska málið er so dominerandi/ráðandi á talgildum pallum, har okkara børn og ungu reika.

    Tað frættist somuleiðis, at børn í ov stóran mun uppliva, at foreldur teirra sita við snildtelefonum ella øðrum skíggjum, í staðin fyri at tosa við børn síni, og enntá, at børn heilt niðri í vøggustovualdri sita ov nógv frammanfyri skíggja. Skíggjatíðin hjá børnum má avmarkast, og í staðin eigur meira tíð at verða nýtt í samveru og málsligum samskifti við onnur menniskju.

    Tó tykist veruleikin soleiðis háttaður, at børn og ung nýta nógva tíð á talgilda netinum, og umráðandi er, at børnini ikki føla seg illa ella skeiv, tá tey hava sínar løtur við talgildum tólum. Men vit mugu stremba eftir, at tey ikki í ov stóran mun bert hoyra fremmandamál, og tískil er tað sera týdningarmikið, at vit í Føroyum raðfesta at framleiða dygdargott talgilt tilfar á okkara móðurmáli.

    Í hvussu so er, er tað av alstórum týdningi, at vit so TÍÐLIGA sum møguligt gera okkara ýtasta til tess at menna móðurmálið hjá okkara børnum. Tess vegna eri eg sera glaður og takksamur fyri, at tit, við hesum tiltaki, seta sjóneykuna á tað føroyska málið hjá okkara smáu børnum. Í dag eri eg sera spentur at hoyra, hvussu vit kunnu menna málið hjá smábørnum.

    Eg síggi fram til at hoyra Kristu Hvannastein greiða frá, hvussu hon sum námsfrøðingur arbeiðir við menning og upplestri hjá smábørnum á stovni. Sjálvur haldi eg tað verða sera umráðandi, at børn fáa góðar UPPLIVINGAR við at hoyra søgur og upplestur.

    Somuleiðis gleði eg meg til at hoyra Sissal Rasmussen, tá hon fer at tosa um orðfeingi og orðtøku hjá smábørnum, sum hon hevur granskað í.

    Sum útbúgvin námsfrøðingur, og sum nýggjur landsstýrismaður í Barna- og útbúgvingarmálum, fegnist eg serliga um, at Felagið Føroyamál hesu ferð vendir sær til teirra, ið fáast við smábørn.

    Í samgonguskjalinum stendur m.a., at “Samgongan vil menna dagstovnaøkið. Meira tíð skal vera til námsfrøðiligt virksemi, trivnaðarskapan og málsliga menning millum børn. Júst við hesum at raðfesta meira tíð og resursir til málsliga menning millum børn, hava vit í samgonguni lagt stóra áherðslu á týdningin av, at okkara børn menna sítt mál, sítt móðurmál og harvið síni evni at samskifta. Tað er sera týdningarmikið, at vit sum samfelag seta inn so tíðliga sum møguligt, soleiðis at okkara framtíðar ættarlig longu frá barnsbeini gerast glað, errin, áhugað og góð við okkara móðurmál.

    Henda menning kann ítøkiliga byrjað so tíðliga sum møguligt í okkara dagstovnum, har tey vaksnu starvsfólkini hava meira tíð saman við hvørjum einstøkum barni, har børnini kunnu spegla seg í tí vaksna, soleiðis at børnini kenna seg hoyrd, sædd og skilt av umverðini/umheiminum. Við meira tíð til nærveru, málsliga menning og samskifti vil einstaka barnið samtýðis fáa ment sínar relatiónsførleikar, og hetta vil hava gagnliga ávirkan á barnsins relatión til sín sjálvan, til hini børnini og til tey vaksnu. Barnið vil hervið fáa styrkt sína sjálvsfatan, har tað vil kenna seg trygt í sínum samskifti við onnur menniskju.

    Nógvir dagstovnar gera í dag eitt megnararbeiði í sambandi við at menna málið og samskiftisførleikarnar hjá okkara børnum, og við tí avmarkaðu tíð tey hava, nýta bæði námsfrøðingar, hjálparfólk og onnur starvsfólk alskyns professionel amboð, tilfar, háttaløg v.m. til tess at styrkja málsligu førleikarnar hjá okkara børnum. Eitt nú hava nógvir dagstovnar havt sera góð úrslit, har tey hava upplivað stóra málsliga framgongd og menning hjá børnunum á teirra stovni, eftir at tey dúgliga hava arbeitt við TRAS (Tidlig Registrering Af Sprogudvikling).

    Tað eru tíbetur nógv, ið veita sítt íkast okkara móðurmálið at frama, men nú vil eg geva orðið til tykkum, og við hesum orðum vil eg ynskja tykkum øllum eitt avbera gott og væleydnað tiltak. Takk fyri!

  • Aðalfundur hjá Yrkisfelagnum Miðnám - 20. januar 2023

    Røða hjá Djóna Nolsøe Joensen, landsstýrismanni, á aðalfundi hjá Yrkisfelagnum Miðnám 20. januar 2023

    Góðu øll somul,

    Fyrst og fremst stóra tøkk fyri innbjóðingina, at flyta fram eina stutta røðu til aðalfundin hjá tykkum.

    Tykkara lutur liggur ikki eftir, og hava tit ein hin størsta leiklutin at útbúgva okkara ungu og fyrireika tey til hægri og framhaldandi lestur, bæði her heima og uttanlands. Tit eru við til at geva teimum týðandi førleikar til at luttaka og virka í einum alsamt meiri kompleksum heimi, ið setir teimum og okkum øllum alsamt størri krøv.

    Sum heild kunnu vit siga, at undir eini miðnámsútbúgving búnast næmingar nógv, og eru tit við til at geva næmingunum ítøkiligar fakligar førleikar, ið teir kunnu brúka víðari. Men ikki bara eru tit við til at geva næmingunum ítøkiligar fakligar førleikar, tit eru eisini við til at geva næmingunum neyðugu amboðini til at hugsavna seg, støðga á og hugsa sjálvstøðugt, kritiskt og reflekterandi í eini tíð, har alt gongur skjótari og skjótari og evnini hjá okkum øllum til hugsavnan eru avbjóðað av eitt nú sosialum miðlum og skjótari, og kanska stundum, yvirfladiskari vitan.

    Frá tykkum fáa næmingarnir amboðini til veruligt djúphugsni.

    Hvørjar eru ætlanirnar fyri gymnasiala miðnámsskúlaøkið komandi árini?

    Hetta er helst átrokandi spurningurin tey flestu, sum starvast á økinum, seta sær, tá ein nýggj samgonga tekur við. Og í hesum førinum er eisini talan um eitt nýtt aðalráð, Barna- og útbúgvingarmálaráðið. Her verður brotið upp úr nýggjum, og er talan um eina heildarhugsan, har børn og ung veruliga eru í miðdeplinum, tvørturum siðbundnu geirarnar.

    Útbúgvingarøkið í síni heild hevur høga raðfesting í samgonguskjalinum. Samstundis má staðfestast, at nógv fyrireikandi arbeiði er gjørt frammanundan, og hevur samgongan sett sær sum mál, at seta í verk gjørd tilmæli.

    Seinasta stóra endurskoðanin av gymnasialu miðnámsútbúgvingunum var sett í verk við lógini um gymnasialar miðnámsútbúgvingar frá 2012, tá skipanin við útbúgvingarbreytum varð sett á stovn. Síðani eru onkrar tillagingar gjørdar, men gymnasiala miðnámsútbúgvingarskipanin virkar enn eftir somu lóg. Ongar ætlanir eru um nakra kollelvelting av skipanini, men í samgonguskjalinum stendur yvirskipað, at:

    “Miðnám og yrkismiðnám skulu støðugt eftirmetast og gjørd tilmæli setast í verk”.

    Her verður hugsað um bæði gymnasialu miðnámsútbúgvingarnar, eins væl og yrkisútbúgvingarnar.

    Nøkur møgulig átøk, ið arbeiðast skal víðari við, eru:

    • Endurskoðan av fyrireikingarbreytini. Hugsanin er, at breytin eisini kemur at virka sum ein ískoytisútbúgving til eitt nú yrkisútbúgvingarnar, heilsuhjálparaútbúgvingina og námshjálparaútbúgvingarnar. Her ber til at gera fakpakkar, ið kunnu takast upp á stutta tíð og eru snikkaðir saman soleiðis, at teir lúka upptøkutreytirnar til viðkomandi framhaldsútbúgvingar. Til dømis ein heilsuhjálparapakka, ein námshjálparapakka og so framvegis. Umframt at fyrireikingarbreytin framvegis verður til sum ein sjálvstøðug útbúgving.
    • Lívlong læring og hugsanin um, at eingir blindvegir eiga at vera í útbúgvingarskipanini eru sjálvt grundarlagið undir áður nevndu endurskoðan.
    • Átøk frá trípartasemjuni millum arbeiðsgevarar, arbeiðstakarar og tað almenna frá 2019 skulu setast í verk sambært samgonguskjalinum. Eitt møguligt átak er EUX, ið er ein sonevnd yrkisgymnasial útbúgving, har næmingurin við útbúgvingarlok bæði fær gymnasialan og yrkisligan førleika. Tað vil siga, góðar møguleikar fyri framhaldandi lestri samstundis sum at hann fær eitt sveinabræv, ið hann kann nýta beinleiðis í arbeiðslívinum. Her er ein møguleiki, at fyrireikingarbreytin kann vera gymnasiali parturin av eini yrkisgymnasialari útbúgving.
    • Støðug eftirmeting av námsfrøðiligu útbúgvingini av miðnámsskúlalærarum, ið bæði fevnir um lærarar og gymnasialu og yrkisligu miðnámsútbúgvingunum.
    • Íverksetan av tilmæli frá 2021 frá arbeiðsbólki um ung við sálarligum og sosialum avbjóðingum og útbúgving. Tilmælið kemur við boðum upp á loysnir til, hvussu ung við sálarligum og/ella sosialum avbjóðingum megna at fullføra miðnám. Tilmælið tekur útgangsstøði í verandi tilboðum og skipanum, men kemur við boðum uppá, hvussu hesar betri fáast at virka fyri hesum endamálið. Her er talan eitt nú um at nágreina leiklut, uppgávuábyrgd og markamót hjá lestrarvegleiðingini, toymisskipanini, Sernámi og mentorskipan í hesum sambandi. Umframt at gera lívsmeistran til part av lærugreinunum lestrarmenning og ítróttur/heilsa.
    • Sum heild ynskja vit eisini at endurskoða og dagføra verandi regluverk, har tørvur er á tí. Og har hava tit ein týðandi leiklut í at vísa okkum á, hvar tørvurin er størstur.

    Sum landsstýrismaður í barna- og útbúgvingarmálum er ynski mítt, at tit eisini vera hoyrd og tikin við, tá møguligar broytingar eru í umbúnað. Tit sita við virðismiklari vitan, ið vit ikki kunnu vera fyri uttan, tá endurskoðanir skulu gerast og tilmælir setast í verk.

    Og við hesum fáu orðum fari eg at takka fyri høvið at hitta tykkum!

    Takk fyri.