Góðu tit
Eg vil sum landsstýrismaður ynskja tykkum hjartaliga til lukku við próvnum, sum tit í dag hava fingið.
Tað eru nógvir dagar í einum lívi, sum eru sermerktir, og hesin dagur, har tit eftir at hava arbeitt hart fáa eitt væl uppiborið prógv í hondina, er heilt avgjørt ein av teim heilt stóru døgunum í tykkara lívi, sum tit fara at minnast aftur á við gleði.
Við einum prógvi í hondini sum skipari, skipsførari ella maskinmeistari hava tit nú fingið atgongd inn í eitt spennandi øki, sum bókstavliga kann vera við til at flyta sjónarringin hjá tykkum; eg ivist ikki í, at tað fyri framman hjá tykkum liggja nógvir spennandi møguleikar, tað veri seg á sjógvi ella landi.
Útbúgvingarnar, sum tit í dag fáa prógv uppá, liggja innan eitt øki, sum hevur verið við til at leggja lunnar undir okkara høvuðsvinnu í mong á, nevniliga sjóvinnan. Júst sjóvinnan er nakað, sum vit føroyingar altíð hava verið góð við, hava virðismett, og sum hevur verið berandi fyri alt samfelagið.
Henda vinna broytist alt meir og meir, og tískil er tað eisini sera umráðandi, at vit alla tíðina tryggja, at vit hava eitt væl útbúgvið fólk á økinum. Júst hetta var nakað av tí, sum eisin var frammi, tá maritima útbúgvingarráðstevnan varð hildin tann 6. mars í ár. Her vóru umboð frá bæði vinnuni, fakfeløgum, føroyingar og útlendingar, og vóru øll á einum máli um, hvussu týdningarmikið tað er støðugt at tryggja at hava eitt væl útbúgvið fólk á økinum.
Tit hava í dag fingið eina sera viðkomandi útbúgving á einum góðum og haldgóðum útbúgvingarstovni í Føroyum, nevniliga á Vinnuháskúlanum. Visiónin hjá Vinnuháskúlanum er at útbúgva maritimar leiðarar í heimsklassa og at útbúgva fólk til leiðslu bæði á landi og sjógvi. Í dag hava tit so finigð prógv uppá, at tit kunnu roknast við í henda hóp.
Um tit velja tykkara yrkisleið á landi ella á sjógvi, so ynski eg tykkum blíðan byr.
Mær er fortalt, at tit í aldri eru millum 22 – 34 ára gomul, so nógvir av tykkum halda kanska, at nú skal ikki so nógv útbúgving til afturat, og nú er sloppið; og tað er tað kanska í so máta eisini.
Eg vil tó bara til seinast minna tykkum á, at hóast prógvið er í hond, so er útbúgving nakað áhaldandi, tí sum onkur hevur sagt:
”uddannelse er ikke forberedelsen til livet; uddannelse er selve livet”.
So hóast prógvið er í hond og útbúgvingin er lokin, so ivist eg ikki í, at tykkara læring og menning fer at verða støðug.
Hjartaliga til lukku enn einaferð.